Na czym polegają zmiany w przepisach o prokurze

Regulacje o prokurze są ważne dla księgowych i biur rachunkowych, które analizują umowy zawierane przez ich klientów. Istotne jest bowiem, czy osoba podpisująca kontrakt w imieniu klienta posiadała prawidłowe umocowanie.

1 stycznia 2017 r. zaczęła obowiązywać ustawa z 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców (dalej: ustawa nowelizująca). Uzasadniając wprowadzenie objętych nią przepisów, projektodawca wyjaśnił, że „Celem projektowanej ustawy jest poprawa warunków prawnych wykonywania działalności gospodarczej w Polsce". Zmiany nią wprowadzone obejmują osiemnaście aktów prawnych, jednak rozważania w artykule będą się koncentrowały na zagadnieniach dotyczących prokury. Ustawodawca zamieścił je w kodeksie spółek handlowych (dalej: k.s.h.) oraz kodeksie cywilnym (dalej: k.c.). I tak, od początku 2017 r. firmy mogą ustanawiać prokurę łączną niewłaściwą. Ma to być instrument pomocny w szczególności spółkom akcyjnym z sektora finansowego i przedsiębiorcom posiadającym oddziały.

Odmiana pełnomocnictwa

Definicję prokury zawiera art. 1091 k.c., na podstawie którego prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę, podlegającego wpisowi do rejestru przedsiębiorców, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Prokura stanowi więc odmianę pełnomocnictwa i inaczej bywa określana jako przedstawicielstwo handlowe udzielane przez przedsiębiorcę. Pełnomocnictwo to nie może zostać ograniczone wobec osób trzecich....